para wodna

См. также в других словарях:

• para — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. parze {{/stl 8}}{{stl 7}} gazowy stan skupienia cieczy lub ciała stałego, tworzący się w czasie podgrzewania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Para wodna. Pary benzyny, ołowiu. Kłęby pary. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• para — I ż IV, CMs. parze; lm D. par 1. «substancja w fazie gazowej, w temperaturze niższej od temperatury krytycznej» Para wodna. Para wodoru, cynku, alkoholu. Obłok, tuman, kłąb pary. Ciśnienie pary (w kotle). Para bucha, dymi, unosi się, idzie z… …   Słownik języka polskiego

• wodny — 1. «będący wodą, odnoszący się do wody cieczy» Basen, zbiornik wodny. Para wodna. ∆ Farba wodna → akwarela ∆ Znak wodny «znak na papierze w postaci półprzezroczystych liter lub rysunku, widoczny przy oglądaniu papieru pod światło» ∆ Roztwór wodny …   Słownik języka polskiego

• wodny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} będący wodą, dotyczący wody jako cieczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Para wodna. Zbiornik wodny. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• brona — ż IV, CMs. bronanie; lm D. bron 1. «narzędzie rolnicze o różnorodnej budowie, konne lub ciągnikowe, przeznaczone do płytkiej uprawy roli i innych prac agrotechnicznych» Brona żelazna, drewniana. Brona leśna, łąkowa. Lekka, ciężka brona. ∆ Brona… …   Słownik języka polskiego

• hydrotropizm — m IV, D. u, Ms. hydrotropizmzmie, blm bot. «kierunkowa reakcja organów roślin na różnice nasycenia środowiska wodą, parą wodną, np. wzrost korzenia ku miejscom wilgotniejszym» …   Słownik języka polskiego

• kaloryfer — m IV, D. a, Ms. kaloryfererze; lm M. y «grzejnik centralnego ogrzewania, w postaci połączonych równolegle ogniw żeliwnych lub stalowych, przez które przepływa gorąca woda pod ciśnieniem lub nasycona para wodna» Ciepłe, zimne, gorące kaloryfery.… …   Słownik języka polskiego

• przestrzeń — ż V, DCMs. przestrzeńeni; lm M. przestrzeńenie, D. przestrzeńeni 1. blm «trójwymiarowa rozciągłość, nieokreślona i nieograniczona, w której zachodzą wszystkie zjawiska fizyczne» Ruch ciał w przestrzeni. Zajmować określone miejsce w przestrzeni.… …   Słownik języka polskiego

• przymglić się — dk VIa, przymglić sięli się, przymglić sięlą się, przymglić sięlił się «stać się niewyrazistym, stracić ostre zarysy, ostrość barwy pokrywając się mgłą, parą wodną itp.; przesłonić się mgłą» Oczy przymgliły się łzami. Słońce się przymgliło. Góry… …   Słownik języka polskiego

• przymglony — «przesłonięty mgłą, przyćmiony czymś» Przymglone niebo. Przymglone światło. Okulary, szyby przymglone parą wodną. przen. Oczy przymglone smutkiem …   Słownik języka polskiego

• skąpożywny — ∆ bot. Rośliny skąpożywne «rośliny zadowalające się podłożem ubogim w pokarmy i deszczem lub parą wodną jako źródłem wody» …   Słownik języka polskiego